Zakażenia spowodowane przez bakterię Chlamydia trachomatis bardzo często nie dają wyraźnych objawów, prowadząc do groźniejszych stanów zapalnych (zapalenie dróg moczowych lub pęcherza moczowego) oraz licznych powikłań. Leczenie wczesnego zakażenia chlamydialnego ma większe szanse powodzenia, w porównaniu z leczeniem chlamydii w fazie przewlekłej, podczas której formy przetrwałe i nietypowe są słabo wrażliwe na antybiotykoterapię. Dlatego też tak ważną rolę w skutecznym leczeniu infekcji wywołanych przez bakterię Chlamydia trachomatis odgrywa wczesna diagnoza. Chlamydia trachomatis leczenie polega przede wszystkim na podawaniu antybiotyków. Najczęściej podawanymi lekami są erytromycyna lub azytromycyna. Ważne jest to, aby leczeniu chlamydii trachomatis poddali się obydwoje partnerzy seksualni. W przypadku gdy tylko jeden z partnerów zostanie poddany terapii często dochodzi do ponownego zakażenia chlamydią trachomatis i wówczas leczenie nie przynosi pożądanych rezultatów. Po zakończeniu leczenia antybiotykami wskazane jest powtórne badanie na obecność bakterii Chlamydia trachomatis w celu potwierdzenia skuteczności terapii. Wczesna inicjacja seksualna oraz nie w pełni wykształcony układ odpornościowy sprzyja zakażeniom bakterią Chlamydia trachomatis. Ponadto częste zmiany partnerów seksualnych oraz uprawianie seksu bez zabezpieczenia w postaci prezerwatywy również sprzyjają częstszym infekcjom. Co gorsza, zakażenie chlamydią trachomatis często przebiega bezobjawowo i osoby zainfekowane nie mając świadomości zagrożenia przenoszą bakterię na swoich partnerów seksualnych. Dlatego też tak bardzo ważne jest to, aby każda aktywna seksualnie osoba co jakiś czas poddała się badaniu na obecność bakterii Chlamydia trachomatis. Tylko w ten sposób ograniczyć możemy rozprzestrzenianie się chlamydii. |