Chlamydia trachomatis jest najważniejszym epidemiologicznie i klinicznie gatunkiem rodzaju Chlamydia. Bakteria ta przenoszona jest z człowieka na człowieka drogą płciową, w czasie porodu lub przez bezpośredni kontakt z zakażoną osobą. Chlamydia trachomatis przenoszona drogą płciową odpowiedzialna jest za zakażenia układu moczowo-płciowego, poronienia i stany zapalne. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), rocznie w całej Europie Zachodniej odnotowuje się ok. 5,5 miliona zakażeń bakterią Chlamydia trachomatis.

Zakażenie bakterią Chlamydia trachomatis, co gorsza nie zawsze przebiega w sposób objawowy. Często zakażona osoba nie ma w ogóle świadomości choroby ponieważ nie dostrzega ona żadnych bardziej lub mniej wyraźnych objawów chlamydii.

Chlamydioza (zakażenie bakterią Chlamydia trachomatis) znana była już w starożytności, jednak dopiero teraz dzięki postępowi w dziedzinie medycyny i biotechnologii możemy ją diagnozować i skutecznie leczyć. Chlamydioza atakuje zarówno mężczyzn, jak i kobiety, jednakże zakażenie w dużo większym stopniu dotyka kobiet.

Statystyki dotyczące zakażeń Chlamydia trachomatis

  • Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), rocznie w całej Europie Zachodniej odnotowuje się ok. 5,5 miliona zakażeń chlamydią,
  • Z najnowszych badań wynika, że bakteria Chlamydia trachomatis dotyczy już 10 % mieszkańców krajów rozwiniętych,  
  • Największy odsetek zakażonych chlamydią trachomatis - 25%, występuje u ludzi młodych, do 25 roku życia,
  • Szacuje się, że u 7-25% zakażonych chlamydią mężczyzn i 40-75% zakażonych kobiet, infekcja Chlamydia trachomatis może mieć przebieg bezobjawowy.


Zakażenia Chlamydią trachomatis powodują:

  • Bezpłodność,
  • Zapalenie przydatków (jajniki i jajowody),
  • Zespół Reitera - łączy w sobie zapalenie cewki moczowej, stawów oraz spojówek,
  • Zapalenie cewki moczowej,

Wielu specjalistów uważa bakterię Chlamydia za jeden z możliwych czynników wpływających na rozwój raka szyjki macicy Ważne, aby zakażenie chlamydią zostało zdiagnozowane w jak najszybszym czasie. Im dłużej chlamydia trachomatis znajduje się w organizmie tym większe spustoszenie w nim sieje, a co ważniejsze staje się bardziej odporna na terapię antybiotykową.